ΠΟΙΗΜΑ

ΜΠΟΡΕΙ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΝΑ ΓΕΛΟΥΝ
ΜΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΝΑΕΙ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΠΙΘΕΣ ΝΑ ΠΕΤΟΥΝ
ΜΑ ΤΥΦΛΑ ΤΑ ΒΑΡΑΕΙ
Ο ΠΟΝΟΣ ΕΓΙΝΕ ΦΩΤΙΑ
ΤΑ ΣΩΘΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙΕΙ
ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΑΡΧΙΝΑ
 ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΝΑ ΚΛΕΕΙ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΑ
ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ
ΠΟΥ Σ¨ΕΔΙΩΞΑ ΠΕΡΑ ΜΑΚΡΥΑ
ΚΑΙ ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ
ΜΕΤΑΝΕΙΩΣΑ ΜΑ ΕΙΝ¨ΑΡΓΑ
Ο ΤΑΦΟΣ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ
ΚΙ¨ΕΝΑΣ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΕΣΕΝΑ ΝΕ ΘΥΜΙΖΕΙ

1ο ΚΕΙΜΕΝΟ

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ,ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΓΩ ΚΑΙ ΧΑΙΡΑΙΤΩ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ .ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΕΜΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ.ΓΙΑΥΤΟ ΕΧΩ ΟΝΟΜΑΣΕΙ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΛΕΩΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ.ΑΥΤΑ ΣΑΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ .